6 მაისს მართმადიდებელი ეკლესია წმინდა დიდმოწამის, ძლევაშემოსილისა და საკვირველმოქმედ გიორგის ხსენების დღეს აღნიშნავს. დღესასწაულთან დაკავშირებული წირვა–ლოცვა ყველა მოქმედ მართამდიდებელ ტაძარში აღევლენება. განასაკუთრებულად გიორგობას ის ეკლესიები აღნიშნავენ, რომლებიც ამ წმინდანის სახელობისაა.

დიდომწამე, რომელიც მესამე საუკუნის დასაწყისში კაბადაოკიაში დაიბადა ქართველმა ხალახმა განსაკუთრებულად შეიყვარა. წმინდა გიორგის სახელზე აგებული უამრავი ტაძარი, მისი გამოსახულებები ფრესკებსა და ჭედურ ხელოვნებაში, ხატმწერების მიერ შექმნილი უამრავი წმინდა გიორგის ხატი – ეს სიწმინდეებთან ერთად მის სადიდებლად შექმნილი საქართველოს ისტორიაცაა.

წმინდა გიორგი რომის იმპერატორ დიკლიტიანეს კარზე სამხედრო სამსახურში მაღალ თანამდებობაზე მსახურობდა. როდესაც იმპერატორმა ქრისტიანების დევნის გადაწყვეტილება მიიღო, კაბადოკიელმა წმინდანმა უარყო ყოველგვარი პატივი და დიდება, წინ აღუდგა დიოკლიტიანეს ქმედებას, რასაც იმპერატორის მიერ წმინდა გიორგის დატყვევება მოჰყვა. დიდმოწამე გაამათრახეს,ხმლით დაჭრეს და ბორბალზეც გააკრეს, მაგრამ მას ჭრილობები სასწაულებრივად უხორცდებოდა. წმინდა გიორგის ბორბალზე წამების დღეს აღნიშნავენ 23 ნოემბერს. წმინდა გიორგი 305 წელს მოწამეობრივად აღესრულა. დეოკლიტიანეს ბრძანებით მას თავი მოჰკვეთეს. სწორედ დიდმოწამის თავისკვეთის დღე აღინიშნება 6 მაისს.

ტროპარი: ტყვეთა განმათავისუფლებელო, და გლახაკთა ხელის აღმპყრობელო, სნეულთა მკურნალო, და მეფეთა უძლეველო, წინამბრძოლო, ღვაწლით შემოსილო დიდო მოწამეო გიორგი, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა შეწყალებად სულთა ჩვენთათვის.

კონდაკი: მოიმუშაკე ღმრთისა მიერ და გამოსჩნდი მუშაკად პატიოსნად ღმრთის-მსახურებისა გიორგი, და სათნოებათა მჭელეული შეუკრიბე თავსა შენსა, რამეთუ ცრემლით სთესე და სიხარულით მოიმკე, სისხლი დასთხიე და მოღვაწებითა ქრისტე შეიძინე, და აწ მეოხებითა შენითა იხსნი სიკუდილისაგან სულთა ჩუენთა.